یک نقطه

متفاوت هستم ، احمد یزدانی با نگاهی ویژه ؛ بینشی انسانیاهل شعر و واژه ، جمله را میکاومگاه صاف و آبی ؛ گاه هم بارانیجنس من از هجرت ،ره سپردن کارمعاشق تغییرات ؛ریشه ای ، بنیانیمثل شمعی روشن ، سوز و سازی دائمگریه هایم جانکاه ، ضجّه ها پنهانیساده ؛ بی پیرایه ،بی گره ؛ بی مشکلخاطراتی روشن ؛ سختی و آسانیایده آلم قُلّه ، رو به آنجا راهیظاهرم آرام است ،سینه ام طوفانیمیکنم با شعرم ؛ رو به فردا پروازهاله ای از احساس ؛ مثبت و نورانیعاشقِ زیبائی ، مثل گل ،آزادینا امیدی محکوم ، کردمش زندانی . بخوانید, ...ادامه مطلب

عدّه ای از ما شده غربت نشینگشته با دوری و رنج آن عجینباد سرد و تلخ غربت می وزدمیهن از داغ جدائی ها غمینما همه باهم شده ایرانیانخاک ایران ارثی از اجدادماندرد هریک درد و رنجی مشترکفارغ از هر رنگ و هر دین و زباناکثراً از تو وَ از من بوده اندرفته اند و گفته اند آسوده اندرو شد از دوری غمین و خسته انددر کویر غربتند ، افسرده اندهموطن دوران فترت مرده استچوب حرّاجی به ذلّت خورده استبا وطن آخر لجاجت تا به کِی ؟هر که برگشت از لجاجت برده استباشد آغوش وطن کوی شماملّت است و بوسه بر روی شماکافی است برگشته اینجا مُلکتانروی هر خیر و خوشی سوی شمامردم ایران زمین یار شمامهربانند و کمک کار شماگام اوّل از شما یک یاعلیمردو زن یاور و غمخوار شماکشور ایران عجایب کشوریستمرز و بومش پهنه ی پهناوریستامر آبادانیش طولانی استمیشود آباد ، از بنیه قویستملّت ایران مصمّم ، برقراراز برای حلّ مشکل پای کاربا کسی شوخی ندارد جدّی استمیکند دار و ندارش را نثارای که کردی ترک میهن این زماندارم حرفی من به تو از عمق جانجای تو در خانه ات خالی بودکشور خود را برای خود بداندر وطن آزاد اظهار نظرشخصیت دارد در اینجا هر نفرگربیائی راه تو هموار و باززندگی در خانه باشد بی خطراز برای خانه بدخواهی نکنچاله ها را بهر خود چاهی نکنروبرو ساحل تماشا کردنیستقدر خود را کمتر از کاهی نکنهموطن از تو همیشه گفتگوستخانه صاحبخانه را در جستجوستاز عقاید طرح کن با افتخارپا به هر سوئی گذاری بوده دوستمشکلات است و در آن تردید نیستراه حل در کوشش و جنگندگیستگفتنی ها گفته شد ، یک یاعلی ،جایتان خالیست ، ایران دیدنیست . بخوانید, ...ادامه مطلب