یک نقطه

وطن رنجیده و در پیچ و تاب استنمای رشد میهن بر سراب استگرانی مشکل هر خانوادهتحمّل کردنش اوج عذاب استنشد چون چاره و تدبیر جدّی ،دگر درمان برایش بی جواب استشده در ادّعامان اوج قدرتولی در رزق و روزی اضطراب استگروه بی سواد و پر افاده ،شده حاکم ، دل دانا کباب استخردمندان نموده عزم هجرتبه هر چهره که میبینی نقاب استبدریا می رود رودی که جاریستبماند آب راکد منجلاب استسفارش کرده مولا مردمان رابفرزند زمان بودن ، چو خواب استعمل جائی ندارد تا شعار استشعار حاکم و ریتمش پر شتاب است.خداوندا نگهبان وطن باشنباشد لطف تو خانه خراب است بخوانید, ...ادامه مطلب